افلاطون

افلاطون فیلسوف یونان باستان واز بزرگزادگان اتن بود . ده سال از دوران جوانی خود را نزد سقراط حکیم به تحصیل ودانش گذراند واز اندیشه های او تاثیر گرفت.پس از مرگ استاد خود اتن را ترک کرد و دوازده سال به سیر وسفر پرداخت پس از بازگشت به زادگاه خود در باغی به نام اکادمی مدرسهای بنیاد گذاشت.افلاطون درباره اخلاق میگوید:فضیلت یعنی اخلاق پسندیده همگی نتیجه ی دانش است.

ابونصر فارابی

حکیم ابونصر فارابی دانشمند ایرانی از بسیاری علوم مانند ریاضیات نجوم- منطق- فلسفه-موسیقی وطب بهره کافی داشت وبه علت شرح عقاید ارسطو در عالم اسلام وی را معلم ثانی لقب داده اند.

فارابی از ماوراء النهر به قصد تحصیل علوم به بغداد رفت وپس از فراگرفتن عربی وفلسفه عازم مصر شد.مدتی در شهر حلب به تالیف وتعلیم مشغول بود .در اثار وی نفوذ اصل عرفانی مشهود است .او در سال ۳۳۹ در گذشت.

حسین بهزاد

حسین بهزاد استاد بزرگ ومشهور مینیاتور متولد ۱۲۷۲ خورشیدی است. پدرش نقاش وقلمدان ساز بود.او پس از کمال الدین بهزادو هراتی بزرگ ترین استاد مینیاتور معاصر است. از اثار معروف او یکی تابلوی صفی الدین ارموی ودیگری تابلوی رودکی است.وی در سال ۱۳۴۷ به رحمت ایزدی پیوست.

دکتر اذر اندامی

از گیلان سرسبز تا ونوس(زهره):گودالی به قطر ۳۰ کیلومتر در نیمکره ی جنوبی سیاره ی زهره به نام دکتر اذر اندامی پزشک و باکتری شناس فقید ایرانی نام گذاری شده است.

زنده یاد دکتر اذر اندامی در ۱۶ اذر سال ۱۳۰۵ خورشیدی در رشت به دنیا امد. د.وره ابتدایی را با رتبه ممتاز به پایان رسانید.چون با دشواری معیشت دست به گریبان بود و مادرش در غیاب پدر زندگی را اداره می کرد در دوره دبیرستان از رزاه تدریس مادر را یاری می داد.

دیپلم دانشسرا  را در سال ۱۳۲۴ اخذ کرد. چون از نظر سن واجد شرایط استخدام  نبودمدت یک سال به طور رایگان در دبستانهای رشت مشغول تدریس شد وبلا خره در سال ۱۳۲۵ به استخدام فرهنگ رشت در امد.به خاطر علاقه زیاد به تحصیلات عالیه در سال ۱۳۳۱ موفق شد به دانشکده پزشکی دانشگاه تهران راه یابد.ودر دوران دانشجویی خود به تدیس در مدارس جنوب تهران پرداخت.

پس از اخذ گواهینامه چون به تحقیق علاقه داشت در انستیتو پاستور ایران به واکسن سازی میکروبی مشغول شد.او با کوشش زیاد توانست چند طرح تحقیقاتی در این زمینه در مجله های علمی و پزشکی به چاپ برساند.

در سالهای ۴۳ تا۴۵ هم زمان با شیوع وبای التور در ایران وکشورهای همجوار با کوشش فراوان واکسن مورد نیاز کشور انان را ساخت وبا اینکار مدال علمی را دریافت کرد.اودر کشورهای فرانسه وبلژیک نیزچندین طرح تحقیقاتی انجام داد ومقالاتی نیز از ایشان به چاپ رسید.

زنده یاد دکتر اندامی در ۲۸ مرداد ۱۳۶۳ در تهران بدرود حیات گفتوشمع وجودش خاموش گشت.